IPT (interpersoonlijke psychotherapie) is een kortdurende vorm van psychotherapie ontwikkeld voor de behandeling van depressie. Deze methode is bewezen effectief. De term interpersoonlijk verwijst naar de aanname dat veranderingen in relaties met belangrijke anderen een depressie kunnen uitlokken en dat verbetering in die relaties tot vermindering van depressie leidt.

Een belangrijke peiler van IPT is de relatie tussen gehechtheid en het ontstaan en eventueel
blijven voortbestaan van gevoelens van somberheid, na een verlies of een ingrijpende verandering op relationeel gebied.

Ieder mens leert in de loop van zijn of haar leven zich een positie te verwerven in het eigen sociaal-maatschappelijke netwerk. Als zich grote veranderingen in de gehechtheidsrelaties voordoen, zelfs ook in geval van gewenste veranderingen zoals een huwelijk, een verhuizing of de komst van een kind, staat die positie als het ware opnieuw ter discussie.

Om op een betekenisvolle wijze te kunnen meedraaien in een waardevol netwerk wil ieder mens zijn of haar optimale plek weten te vinden in dat netwerk, waarbij een gevoel van zichzelf kunnen zijn als een afgegrensd geheel én een gevoel van verbondenheid met belangrijke anderen een evenwicht heeft bereikt.

Door middel van interpersoonlijke psychotherapie verbeteren we de stemming via het grensvlak tussen het individu en diens sociale omgeving. We komen tot een nieuwe, gezonde en betekenisvolle inbedding in het sociaal- maatschappelijke netwerk.